ადამიანის შემადგენლობის და სტრუქტურის შესახებ. (გაგრძელება 3)

ლოგოსის ცნობიერების სხივი ადამიანში ქმნის დამღობ ქსელს (კორდონს) – სავიკალპას. იგი წარმოადგენს ცნობიერების აქტიურ ველს, რომელიც გამოიხატება სინათლის რგოლის სახით. ამ დამღობ ქსელზე, მის განსაზღვრულ წერტილებში (ცენტრებში) – ჩაკრავარდინებში (რომლითგანაც წარმოიშობა ჩაკრამები) მიმაგრებულია ხუთი კარმენდრია – ლოტოსი.

პირველი ჩაკრავარდინი განლაგებულია გავის ძვალთან და წააგავს სპირალისებურ გახვეულ ტორს (ცეცხლოვანს). იოგებმა მას სახელად კუნდალინის გველი უწოდეს. სპირალის შიგნით მოთავსებულია ექვსფურცლიანი შიდა ლოტოსი.

ზურგის ტვინს აქვს სამი არხი: მარჯვენა, რომელშიც მიედინება პინგალას დენი, ცენტრალური -სახელად სუშუმნა და მარცხენა,  რომელიც წარმოქმნის იდას შიდა დინებას. ესენი – უმნიშვნელოვანესი არხებია ადამიანში. სუშუმნა არის მონადის გული (ლინგამა) – სულის ცეცხლოვანი მარცვალი, სულის ცნობიერების სხივი. ხარა – ლოგოსის ცნობიერების სხივია ენერგეტიკულ პლანში და ზურგის ტვინია – ფიზიოლოგიურ პლანში.

იდა და პინგალა მოძრაობენ ქვემოდან ზემოთ მარჯვენა და მარცხენა მუდრების არხებით თავის ქალის გარკვეულ ნაწილამდე, სადაც უხვევენ პერიფერიისაკენ და ქვემოთ. ისინი გადაიკვეთებიან ყელის წნულთან და უბრუნდებიან პირველ მუდრებს. იქ მეორეჯერ გადაიკვეთებიან  და ხელახლა იწყებენ მაღლა მოძრაობას თვითოეული მათგანი თავისი არხით. იდას და პინგალს ფლუიდები პრანით კვებავენ მუდრებს. მუდრები გენერირებენ კვანტურ ველებს, რომლებიც მთელ ორგანიზმში ვრცელდებიან და მის ფარგლებს გარეთაც გადიან. შემდგომ ხელახლა უბრუნდებიან მუდრებს და თან შემოაქვთ ინფორმაცია ორგანიზმის და გარე სამყაროს ატრიბუტების შესახებ.მუდრები უზრუნველყოფენ ყველა ლოტოსს ერთიანი  და საერთო ენერგიით.

ძნელია წარმოვიდგინოთ  ზემოთ ნაწილობრივ აღწერილი, ჩვეულებრივი ადამიანის თვალით უხილავი, ადამიანში არსებული  სტრუქტურების და მექანიზმების მოქმედების გრანდიოზული სურათი. ეს შესაძლოა განხორციელდეს მხოლოდ სულიერი ხედვით; და ეს – მხოლოდ მცირედი ნაწილია ყველაფერ იმისა, რაც  არსებობს და მოქმედებს (ან ელის თავის მოქმედებაში ჩართვის ჟამს) ადამიანში. ცხადია, რომ აქ, მხოლოდ ნაწილობრივ აღწერილი ურთულესი სისტემის ბლოკების არსი, არ შეიძლება დატანილ იყოს შემადგენელი ნაწილების  ჯამზე. ისინი – მთლიანი კონსტრუქციებია, რომლებსაც გააჩნიათ გარკვეული შიდა კავშირების  მრავალმნიშვნელოვანი ერთიანობა და გარე ფაქტორებზე (გარემოზე) დამოკიდებულება.

ყველაზე დიდი საშიშროება, რაც  კი შეიძლება ემუქრებოდეს ადამიანის ლოტოს – კარმენდრიებს და ჩაკრამებს (მაშასადამე თვით ადამიანის სიცოცხლეს -მის არსს)  – ეს ფსიქიკური საწამლავია – გვაფრთხილებს  ჩვენ უმაღლესი  არსი. ადამიანი ვერ იქნება ბედნიერი თავის თავში,  როგორც გვიხსნიან ჩვენ „კალაგიაში, თუ იგი გულწრფელად  არ არის საკუთარი თავით კმაყოფილი. კმაყოფილი კი იგი შეიძლება იყოს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისახავს თავის წინაშე რაიმე მიზანს და თვითონვე ახორციელებს მას. აგრეთვე შეიძლება არავითარი მიზანი არ დაისახოს და არავითარი ამოცანა არ განახორციელოს, ანუ იყოს ნეტარი. მაგრამ ამდაგვარი რამ ყველას არ მიეცემა. ამისათვის უმეტეს შემთხვევაში პირობებიც კი არ არსებობს. ყველა შემთხვევაში მხოლოდ მიზნის მიღწევას მოაქვს ადამიანისათვის ბედნიერება.

ისეთ სიტუაციაში, როდესაც ადამიანი ისახავს მიზანს, მაგრამ მისი განხორციელება მოუწევს სხვას, ორივე რჩება უკმაყოფილო თავისი თავით, ერთმანეთით და მიღებული შრომის ნაყოფით. აგრეთვე ცუდად მოქმედებს ადამიანზე ზეწოლა სხვისი მხრიდან.  შედეგად ამ ყველაფრისა  დაიხვევა ადამიანებში უკმაყოფილების მნიშვნელოვანი ჯამი და მათ მიერ მიღებული ფსიქიური საწამლავის რაოდენობა. როდესაც ეს ჯამი ძალიან დიდი ხდება, იწყება ადამიანის ჰომეოსტაზის დარღვევა. ირღვევა თვითკონტროლი, თვითპასუხისმგებლობა, თვითანალიზი. როგორც ნათქვამია ხალხში: „ნიადაგი ქრება ფეხქვეშ“. იკარგება ფსიქიკური მდგრადობა.  ფეხს იდგავს ტანჯვა და სასოწარკვეთილობა. და ამ დროს ადამიანი გადადგავს ხოლმე საბედისწერო ნაბიჯს – გადაააქვს თავისი თავით  საკუთარ უკმაყოფილებას  ყველა სხვაზე, ვინც დამნაშავეა და არ არის მის გაჭირვებაში დამნაშავე, იგი ხდება შინაგანად უბედური და გარეგნულად ბრაზიანი.

ზემოთ განხილული ეს საწამლავი ამარცხებს მეხუთე ჩაკრამს და ფსიქიური ენერგიის მთელ პლაზმას,  იგი კი – თვით სიცოცხლეა. ადამიანში ფსიქიური საწამლავი წარმოიშობა აგრეთვე სხვადასხვა უბედურებების განცდის შედეგად. ჩაკრამები ვერ უძლებენ ამ მდგომარეობასდა ჭკნებიან თავისი ლოტოს – კარმენდრიებთან ერთად. მათ გააჩნიათ გახსნის და დახურვის,  გაფურჩქნის და გახმობის თვისება  სათანადო ზეგავლენის შედეგად. ეს – მათი განუყოფელი თვისებაა.

იმისათვის, რომ ეს არ მოხდეს, რეკომენდირებულია ადამიანების გაერთიანება საძმოებში  და მათ მიერ საერთო საქმის ნებაყოფლობითი შესრულება. ან და  – სრულიად საწინააღმდეგო მოქმედება –  მარტოობაში ცხოვრება. ითვლება, რომ უკეთესია სრულიად მარტო დარჩე, ვიდრე ფსიქიური საწამლავით  მოიწამლო.

კაცობრიობას ყველაზე უფრო ნაკლები ცოდნა გააჩნია ადამიანის უმშვენიერესი არსებების შესახებ – მონადასა და სულზე, მათი ბუნების, თვისებებისა და ხარისხის შესახებ. უფლებამოსილნი ვართ ვიფიქროთ, რომ მონადა არ წარმოიშვება შემოქმედის მიერ სრული სახით – იგი, ისევე, როგორც სხვა დანარჩენი  რამ სამყაროში ვითარდება, ტრანსფორმირდება, აღწევს სრულყოფას. და იგი  – შედეგია განვითარების უგრძელესი ციკლების უპიროვნულო წარმონაქმნებიდან მოაზროვნე არსებამდე, რომელსაც გააჩნია ინდივიდუალობის თვითშეგნება ევოლუციის უმაღლესი მიზანთან  შესატყვისად –  მატერიას მიანიჭოს გრძნობადობის და ცნობიერების თვისება. ადამიანის სახით წარმოქმნილი მონადა არის დამოუკიდებული  შეგნებული არსებობის ცენტრი. ადამიანის მონადა არის ფაქიზი სამყაროს ადამიანის იდეა (ქრისტიანების გაგებით ციური ანგელოზების).

ცოცხალი არსებების მონადებს გააჩნია  კვანტურობის და  ინდივიდუალური ცნობიერების სხვადასხვა ხარისხი. ამიტომაცაა ასეთი მრავალსახოვანი ცოცხალი არსებების სამყარო, როგორც პლანეტარული, ასევე კოსმიური. ეს დამოკიდებულია  კვანტირების ძალაზე,  მაგრამ ყველა მონადას, მიუხედავად ცოცხალი არსების კლასისა, აქვს ცნობიერების ორი დონე.  დროთა განმავლობაში მას ემატება მესამე დონე. ცნობიერების დონის რაოდენობა ხდება სამი (ორი თავისი გრანულირებული და ერთი უმაღლესი – ლოტოსისგან).

ლოგოსი, ღვთის სიტყვა, ინფორმაციულ – ენერგეტიკული სფეროა, რომელიც განფენილია  მთელ სამყაროში, როგორც ზოგადი წესი და როგორც კერძო შემთხვევა – ლოკალურად  პლანეტარულ სხეულებზე. ლოგოსი არის კოსმოსის ადამიანი. რამდენიც ადამიანური არსებაა სამყაროში, იმდენი ლოგოსია. როგორც უკვე არაერთხელ იყო ნახსენები ადრე გამოქვეყნებულ სტატიებში, მონადის შიგნით არსებობს სულის ცეცხლოვანი მარცვალი, რომელიც იმყოფება მთვლემარე მდგომარეობაში. საჭიროა მისი გაღვიძება. უფრო სწორად რომ ითქვას,  ადამიანი უნდა იქნეს გაღვიძებული  მისი სულის მარცვლის მოქმედებისთვის. (ადამიანს ჯერ – ჯერობით არ ეძლევა კონკრეტული ცოდნა სულის შესახებ. მას მიეცემა  მხოლოდ და  მხოლოდ ზოგიერთი ზოგადი მითითებანი. მის შესახებ საუბარი გვექნება ცალკე – სხვა სტატიაში).

ერთი რამ არის ეჭვგარეშე, რომ ყოველივე ადამიანს ჩვენს პლანეტაზე (ბუნებრივია  სხვა დასახლებულ პლანეტებზეც) სჭირდება, რათა იზრუნოს საკუთარი გონებრივ განვითარებაზე და საკმარისი ცოდნის შეძენაზე იმის თვის, რათა მიხვდეს ერთ დიდ ჭეშმარიტებას: მას მოაქვს დიდი ბოროტება მთელ ქვეყნისათვის და მასში არსებული ყველ არსისათვის, როდესაც იგი არ უწყობს ხელს საკუთარი ძალების განვითარებას – აფერხებს ამ უაღრესად მნიშვნელოვანი პროცესის განვითარებას. ადამიანის ევოლუცია (არა მხოლოდ მისი ფიზიკური სხეულის, არამედ მისი არსისაც), შესაძლებელია მხოლოდ მისი კეთილი ნებით და საკუთრივ მისი სურვილით, მისი მისწრაფებით ევოლუციის აქტისაკენ.

აზროვნება ხელს უწყოფს ფარული ნიჭის გამჟღავნებას. აზრი ამაღლებს ცნობიერებას იმ შემთხვევაში, თუ  აზროვნების პროცესი საყვარელ საქმედ გადაიქცევა. სუფთა აზროვნება არ არის მხოლოდ და მხოლოდ ზნეობრივი ცნება. იგი აგრეთვე წარმოადგენს ძალების რეალურ გაზრდას და გამრავლებას. აზრის პოტენციალი ყველას აქვს მინიჭებული და მინდობილი, მაგრამ იგი შეიძლება გამოყენებული იყოს მეცნიერულად, გონივრულად ან გაიფლანგოს – ყველაფერი არსებულის საზიანოდ. ადამიანს მიცემული აქვს არჩევანის გაკეთების სრული თავისუფლება და იგი მთლიანად იღებს მის სათანადო შედეგს, როგორც პლანეტაზე აწმყოში ცხოვრებისას, ისევე მომავალშიც – სხვა სამყაროებში ყოფნისას.

ოფელია ლომაია

ადამიანის შემადგენლობის და სტრუქტურის შესახებ (გაგრძელება 1)

არსებობს ადამიანის ოკულტური ანატომიისადმი მიძღვნილი არაერთი ნაშრომი. ძველი სამყაროს ეკლესიის ყველა მსახური  ანატომი იყო და აღიარებდა, რომ ბუნების ყველა ფუნქცია მინიატურულად ასახულია ადამიანის სხეულში. ადამიანი არის სამყაროს მოდელი. ადამიანი და სამყარო წარმოადგენს კოსმოსის ერთიან სტრუქტურას. ეგვიპტეს დიდმა ნახევარ – ღმერთმა  ჰერმესმა შემდეგნაირად განმარტა ანალოგიის კანონი: „ ის, რაც მაღლაა, იმის მსგავსია, რაც დაბლაა,  და ის, რაც დაბლაა,  მსგავსია იმისა, რაც მაღლაა.“ დოქტორი პაპიუსი ასე ამთავრებს თავის ნაშრომს: „ ადამიანის ოკულტური ანატომია“: „ ადამიანი არის სამება, რომელიც სინთეზირებულია სასწაულებრივ ერთიანობაში: …ფიზიკური სხეული, სამშვინველი და სული.“

თანამედროვე ეპოქაში დედამიწაზე შემოდის სულ უფრო მეტი ცოდნა, რომელიც ადრე არ ეძლეოდა ადამიანს (იმალებოდა ადამიანისგან), რადგან იგი იყო სრულიად მოუმზადებელი (გონივრულად და ფსიქოლოგიურად), და ეს ხელს უშლიდა მას ამ უაღრესად საჭირო ცოდნის მიღებაში და გამოყენებაში თავის პირად ცხოვრებაში.

დღევანდელ სინამდვილეში არსებული მრავალრიცხოვანი ლიტერატურა ცხადყობს და ადასტურებს იმ ფაქტს, რომ ადამიანის ფიზიკური სხეულის სტრუქტურაში არსებობს რიგი სხვადასხვა წმინდამატერიალური სხეული, მრავალი ენერგეტიკული ცენტრი, არხი, მერიდიანი და მასში მოქმედი სხვა მნიშვნელოვანი სისტემა.

 სამყაროსა და ადამიანზე  (მის შემადგენლობაზე, მატერიალურ – ენერგეტიკულ და სულიერ წყობაზე ) ცოდნის სისავსით  განსაკუთრებულად გამოირჩევა წიგნი „კალაგია“, რომელიც გამოქვეყნდა 1992 წელს.

ადამიანის მიერ ამ ცოდნის ათვისებას და მის ქმედებით გამოყენებას პრაქტიკაში შეუძლია ძირ-ფესვიანად შეცვალოს მისი საკრალური შემადგენლობის ხარისხი, რის შედეგადაც შეიცვლება მისი სიცოცხლის ხარისხი, მისი ბედისწერა დედამიწაზე და უსასრულო სივრცის სხვა არეებში. იგი შეიძენს უკვდავებას და მარადიულ სიცოცხლეს. ეს კი წარმოადგენს სიცოცხლის უსასრულო ნაკადში ახლად დაბადებების, გასხეულებების, ახალ განსახიერებების და განსხეულებების აუცილებელ პირობას. ამავდროულად შენარჩუნებული იქნება ადამიანის პირადი ცნობიერების უწყვეტლობა.

ყოველივე ადამიანს, რომელსაც აზროვნების უნარი გააჩნია, შესაძლებლობა აქვს მიზნად დაისახოს მისწრაფება ადამიანისა და სამყაროს შესახებ ცოდნის  გაფართოებისაკენ და მიღებული ცნობები გამოიყენოს პირადი სულიერი ზრდისათვის. ჭეშმარიტი ცოდნა და სწორი მოქმედება ხელს უწყობს უკვდავების მიღწევას.

როგორც უკვე აღინიშნა ზემოთ, სამყაროსა და ადამიანზე  „კალაგიაში“ მოყვანილი ცნობები დიდად აფართოებს და ავსებს  ადამიანების ცოდნას  თავისი რთული სტრუქტურის შესახებ. ამ მასალის გააზრებას და ათვისებას ესაჭიოება სერიოზული შრომა და დიდი დრო. მაგრამ მკითხველის მცდელობა აუცილებლად იქნება ანაზღაურებული მიღწეული შედეგებით და მათი ნაყოფით. შესაძლოა ზოგიერთისთვის ბევრი რამ ამ წიგნში იყოს ახალი და უცნობი. მასში ბევრი ისეთი ტერმინია, რომელიც ჩვეულებრივ ლიტერატურაში იშვიათად გვხვდება.

იმისათვის, რომ გავიადვილოდ ქვემოთ მოყვანილი მასალის ათვისება , რეკომენდირებულია  წინასწარ კარგად გავეცნოთ ამ ტერმინების მნიშვნელობას, გავარკვიოთ და დავიმახსოვროთ თუ რა განსხვავებაა ამ ტერმინებით აღნიშნულ ორგანოთა და მათ მიერ შესასრულებულ ფუნქციათა შორის. ესენია: ლოგოსი, მონადა, არსი, სამშვინველი, ანგელოზი, სერაფიმი, ქერუბიმი, მენტალი, ასტრალი, ტარა, ტერმინალი და სხვა.

ლოგოსი – არის ძალა, სახელად დემიურგი, ინფორმაციულ – ენერგეტიკული სფერო, უმაღლესის (შემოქმედის) თანამშრომელი, კოსმოსის ადამიანი. აქვს ცნობიერების ერთი დონე. წარმოადგენს ცეცხლისა და სინათლის პირველ გრანულაციას. (გრანულაცია – ეს არის კოშტად, გრანულებად შემკვრივება). ლოგოსი – უსქესო, პრინციპულად არა ობიექტირებადი არსებაა. მან ყველაფერი იცის. ლოგოსის ძლევამოსილება წარმოადგენს საიდუმლოს, რომელიც ადამიანს გამოუმჟღავნდება მხოლოდ იმის შემდეგ, როდესაც იგი დაადგება სულიერი ზრდის გზას. ამ გზაზე მისი განვითარების გარკვეულ პერიოოდში, ლოგოსი ერთვება ადამიანს თავისი ცნობიერებით, მისი მასწავლებელი ხდება.

მონადა (ატმანი) – ინფორმაციითა და ცეცხლით შევსებული ენერგეტიკული კაფსული, რომელშიც სულის მარცვალი იმყოფება მძინარე ( ჯერ კიდევ არ გამოღვიძებულ) მდგომარეობაში. ეს ჰოლოგრამაა, წმინდა მატერიალური სამყაროს ადამიანის იდეა, ქრისტიანების გაგებით ცის ანგელოზი. მონადას, დამოუკიდებლად  არსებების კლასისა, გააჩნია ცნობიერების ორი დონე და ადამიანში ყოფნისას იძენს მესამეს. კარგად განვითარებული ადამიანის მონადას და სულს აქვს შვიდი სხეული – გარსი: ტერმინალი (მყარი სხეული), ტარა (ეთერული სხეული), ასტრალი,  მენტალი,  სამშვინველი,  სულის მდებარეობის სხეული, სულის მდგომარების სხეული.

ამათგან სამი პირველი (ტერმინალი, ტარა, ასტრალი) წარმოადგენს ადამიანის მატერიალურ ნაწილს – ტანტრას. ოთხი პირველი (ტერმინალი, ტარა, ასტრალი, მენტალი) წარმოადგენს მის მომაკვდავ, წარმავალ ნაწილს. სამი უმაღლესი საწყისი (სამშვინველი და ორი სულის სხეული), რომელსაც უმაღლეს ტრიადას უწოდებენ, არის ადამიანის ბუნების ნაწილი, რომელიც არ კვდება. იგი –  უკვდავი ინდივიდუალობაა.  იგი ინახება ( ერთი და იგივეა) ადამიანის ყველა გასხეულებისას.

როგორც „კალაგია“- შია განმარტებული, ბუნებაში არსებობს მატერიის სამი ფორმა: პირველადი (ყველაზე წმინდა), მეორადი და მესამეული (ყველაზე უხეში). არსებობს კიდევ მისი ორი სახეობა: ცნობიერება (ტანუმახატი ან ტანუ) და აზრი (ნაგუატმა ან ნაგი). დაუბრუნდეთ განვითარებული ადამიანის მონადის და სულის შვიდი სხეულის განხილვას.

1.ტერმინალი – ადამიანის მკვრივი სხეული. შედგება მესამეულ (უხეშ) მატერიისაგან. იგი არის ყველა შეგრძნებების გამტარი. არის შემსრულებელი. 2. ტარა – წმინდამატერიალური, ეთერული სხეული. შედგება მეორად (ნაკლებად უხეშ ) მატერიისაგან. ქმნის და წარმართავს კავშირს მყარი სხეულის ფიზიკურ ნაწილაკთა შორის. სასიცოცხლო ძალის – პრანას გამტარია. განაგებს მეხსიერებას, ინახავს ინფორმაციას. აზროვნების იარაღია, მაგრამ არ არის მისი შემოქმედი. აზროვნება – სულის პრეროგატივაა, რომელიც გამორიცხავს ალტერნატივას. 3. ასტრალი – ცეცხლოვანი სხეულია. შედგება პირველადი ( ყველაზე წმინდა ) მატერიისაგან. პასუხისმგებელია გრძნობებზე და ცნობიერების მთლიანობაზე. წარმოადგენს გადამცემ ინსტანციას ადამიანის უმაღლეს საწყისსა – თვით მოაზროვნეს (სულსა) და მის ფიზიკურ ტვინს შორის. მასში განლაგებულია ცეცხლოვანი ცენტრები: ჩაკრამები, კარმენდრია – ლოტოსები. ჩაკრამების შუაგულში გადის ვერცხლის ძაფი.

სულიერად არაგანვითარებული ადამიანის ასტრალური სხეული წარმოადგენს ღრუბლოვან არამკაფიოთ გამოხატულ დაბალი ტიპის ასტრალურ მასას. მისი შეფერილობა ფერმკრთალი ელფერისაა. საშუალოდ განვითარებული ადამიანის ასტრალური სხეული უფრო მნიშვნელოვანი ზომისაა. მასში არსებული  წმინდა ნაწილაკები ანიჭებენ მას განათებულის შესახედაობას. ადამიანში უმაღლესი ემოციების გაჩენა იწვევს მასში ფერების მშვენიერ ციმციმს. „ბორბლები“ მასში უკვე მკაფიოდ მოჩანან, თუმცა ისინი ჯერ არ ტრიალებენ.

სულიერად განვითარებულ ადამიანში ასტრალური სხეული შედგება ასტრალური მატერიის წმინდათა წმინდა ნაწილაკებისაგან და წარმოადგენს მშვენიერ სანახაობას თავისი ბრწყინვალებითა და შეფერილობით. დედამიწაზე არნახული ელფერები ჩნდება მასში სუფთა და კეთილშობილი აზრების გავლენის შედეგად. „ბორბლების„ ტრიალი უმაღლესი ცენტრების მუშაობაზე მიუთითებს.

  1. მენტალი – წარმოადგენს ნაგის (აზრის) ფორმას. განსჭვალავს ტერმინალს, ტარას და ასტრალს. შეუძლია მიიღოს ნებისმიერი მოხაზულობა. ეს – ადამიანის ინტელექტუალური საწყისია. იგი განასახიერებს მის პიროვნებას. მენტალური სხეულის წყობა არაჩვეულებრივად ფაქიზია. იგი – შედგება უმაღლესი სფეროს მატერიისაგან. ( როგორც ვიცით, ნაგი – მატერიის დამოუკიდებელი სახეა. მატერიის სხვა განსაკუთრებულ სახეს წარმოადგენს ცნობიერება – ტანუ). ეს – ჰოლოგრამაა, მაგრამ ყველაზე უფრო ფაქიზი. იგი ატარებს სრულიად კოსმიური აზრის პრანასა და სვასწის (სასიცოცხლო ძალასა და ბრწყინვალებას ). მოუხელთებელია არა მხოლოდ ფიზიკური ხედვისთვის , არამედ ასტრალურისთვისთვისაც; იგი მუდმივ  მოძრაობაშია, მუდმივ ჟღერაშია და სინათლის ნაირსახოვან ელფერის მუდმივ ლივლივში. იგი ვითარდება პიროვნების აზრებისა და წარმოსახვების განწმენდის გზით,  მისი ყველა წარმოდგენების დახვეწის გზით. იგი ოვალური ფორმისაა და იზრდება მოცულობით იმისდა მიხედვით, თუ როგორ ვითარდება და ფართოვდება ადამიანის ცნობიერება.

განუვითარებელი ადამიანის მენტალური სხეული მცირე ზომისაა. სხვისი აზრები, რომლითაც უმეტესობა კმაყოფილდება, მას არ ანვითარებენ; იგი ვითარდება იდეებისა და ცნებების შიდა გარდაქმნის გზით. აზროვნების აქტიური პროცესი, განთავისუფლებული ცუდი ვნებებისგან და კეთილშობილურ საქმეებისკენ მიმართული, სრულიად აიძულებს ჩვენს მენტალურ სხეულს გაზრდას. მაღალგანვითარებული ადამიანის  ეს სხეული წარმოადგენს შესანიშნავ სანახაობას -ნაზი და კაშკაშა სინათლის სხვადასხვა ელფერს, რომელიც სწრაფად პულსირებს.

მენტალური სხეულის შემადგენლობაში შედის: სამშვინველი, ანგელოზი, ქერუბივი, სერაფიმი. სამშვინველი  არ იფარგლება მხოლოდ მენტალური  სხეულით, როგორც გარსით. იგი განსჭვალავს მონადის სხვა სხეულებს (პირველ სამს:  მკვრივს, ეთერულს და ასტრალურს), ახორციელებს კავშირს მათ შორის, და აგრეთვე აკავშირებს ყოველივე მათგანს მენტალური სხეულის მთელ სტრუქტურასთან. იცავს მათ ჰომეოსტაზს (ახდენს მის აკუმულირებას თავის თავში) და ამით იცავს არსის სიცოცხლეს.

სამშვინველი და ცნობიერება დუბლირებს და ავსებს, თანამშრომლობს, შედის მჭიდრო კავშირში, მაგრამ არ ერწყმინ ერთმანეთს. სამშვინველი თავისი შემადგენლობით ავსებს აზრს და ამის შემწეობით სული იხილავს და ანვითარებს მას. სამშვინველი ადამიანში შეიძლება გადიდდეს ან შემცირდეს. ეს დამოკიდებულია მის მიერ განხორციელებულ საქმეებზე. სამშვინველი არის სივრცე, რომელიც ხორცს ასხავს სიცოცხლეს მიუხედავად ადამიანში მუდმივად მიმდინარე ცვლილებებისა.

ანგელოზი არის აზრი (ნაგი), შეუძლია მიიღოს ნებისმიერი ფორმა და მოხაზულობა. გადის ყველა სხეულში – მონადის ყველა გარსში,  აღწევს ლოგოსსა და სულამდე, შეერთებულია კოსმიურ აზრთან. მისთვის არ არსებობს ზღუდე, დაბრკოლება და მანძილი. შეუძლია გაჩნდეს ნებისმიერ ადგილზე დროის დაკარგვის გარეშე; შეუძლია გაჩნდეს ბევრ სხვადასხვა ადგილას ერთდროულად, ისე, რომ არ შემცირდეს ზომით. ანგელოზი – პრანაა. ხერუბიმი არის ბრწყინვალება (სვასტი),  ავსებს პრანას; აგრილებს, ასუბუქებს, გადაადგილებს ყველაფერს, მათ შორის პრანასაც. სერაფიმი თვითონ ავსებს ანგელოზს, განსჭვალავს ყველაფერს (იქ, სადაც ადგილი არა აქვს სისაძაგლეს). ეს – პრანაა, ბრწყინვალება. შედის ჰაერის ოზონის (ვიანა) და წყლის იონის (აპანა) შემადგენლობაში. ეს  სასიცოცხლო ძალაა, სასიცოცხლო ენერგია, სიცოცხლის სუნთქვა, აზრის მოძრაობა, მზის ენერგია.

სულიერად განვითარებული ადამიანის სამშვინველი არ არის თავისი მენტალური სხეულის ნაწილი. იგი არის სრულიად დამოუკიდებელი ერთეული. იგი ახორციელებს ჰარმონიულ კავშირს ტანტრასა და მენტალის სტრუქტურებს შორის. სამშვინველის მნიშვნელოვან ფუნქციას წარმოადგენს ადამიანის ტანტრის და მენტალური გარსის ჰომეოსტაზის შენარჩუნება. სამშვინველი – განვითარებული ადამიანის მონადის და სულის მეხუთე სხეულია.

  1. სულის მდებარეობის სხეული – მისი ცოდნაა. მისი ბრძანებით იქმნება სხეული, რომელიც უზრუნველყოფს სიცოცხლის უწყვეტლობას. ცოდნის სხეული არის ნებისყოფის ცენტრი.
  2. სულის სრულყოფილი სხეული მისი მდგომარეობის სხეულია. ეს არის სულის პირველი გამოხატულება, მისი ცნობიერება.

არსი – ეს არის განვითარებული მონადა – ინფორმაციითა და ცეცხლით შევსებული ენერგეტიკული კაფსულა, გამოღვიძებული სულით (განვითარებული სულის მარცვლით).

 „მაგრამ ადამიანი არ არის მისი სხეულები“- გვახსენებს უმაღლესი შემოქმედი. „ ისინი მოგვეცა ადამიანის თვითრეალიზაციისათვის, როგორც ქმნილების შემოქმედთან ერთიანობის იდეა. ადამიანი არ არის ასევე არსებული სულის არსება. იგი არის მხოლოდ მისი  სივრცული ცხოვრების ინდივიდუალობის გამოვლინება. კერძოთ ადამიანი არის უმაღლესის ჩანაფიქრის სული. მას გააჩნია პლასტიკური და გასაოცარი გარეგნობა.“ ადამიანს შეუძლია იხილოს თავისი თავი, თუ გამოვა თავისი სხეულების ფარგლებს გარეთ – მკვრივი სხეულის საზღვრებს გარეთ, როდესაც ეთერული და ცეცხლოვანი სხეულები რჩებიან მკვრივ სხეულში.

კოსმოსის ყველა ძალა და ძლიერება, რომლითაც ხორციელდება სიცოცხლე სამყაროში, თავმოყრილია ყოველივე ადამიანში, ოღონდ ეს ყველაფერი იმყოფება პოტენციურ მდგომარეობაში. მეტიც, იგი არის კოსმიური ენერგიის კონდენსატორი და ტრანსმუტატორი. ნებისმიერი ადამიანი, რომელიც იმყოფება არსებობის ფიზიკურ პლანზე, მონაწილეობს ფაქიზი სამყაროს ცხოვრებაში, მაგრამ ეს ისე ხორციელდება, რომ ტერმინალის ცნობიერებამ არ იცის ამის შესახებ არაფერი. ადამიანის მკვრივი სხეული ამ დროს დედამიწაზე  მშვიდ ძილში იმყოფება.

იმის მიხედვით, თუ როგორია ადამიანის კულტურული და სულიერი განვითარების დონე, იგი მეტ-ნაკლებად მონაწილეობს ყოფიერების საერთო ცხოვრებაში. მაგრამ ინდივიდი, რომელმაც თავის თავში განავითარა სულიერი ძალები, ცეცხლოვანი სამყაროს ცხოვრებაშიც კი ცნობიერად მონაწილეობს. ფიზიკურ სხეულში დაბრუნებისას მას ახსოვს ყველაფერი, რაც იქ აკეთა და იმოქმედა.

ადამიანის ცხოვრების მიზანია მარადიული მოძრაობა – წინსვლა, მარადიული სრულყოფა და უმაღლეს შემოქმედთან  სულიერ ერთობაში შესვლა. ადამიანს ამისათვის საჭირო ყველა შესაძლებლობა გააჩნია. ამ ყველაფრის მიღწევის მნიშვნელოვან საშუალებას წარმოადგენს ადამიანში არსებული უმაღლესი ცნობიერების ცენტრები. როდესაც ინდივიდში არსებობს ჭეშმარიტებისკენ, სინათლესა და ცოდნისაკენ მისწრაფება, ეს ცენტრები ცეცხლოვანი ენერგიით ინთება და თანდათანობით გარდაიქმნება უმაღლესი ენერგიების მიმღებად. ეს კი  მიწიერი ადამიანის უდიდესი გამარჯვებაა.

(გაგრძელება იქნება)

ოფელია ლომაია.